müəyyən

sif. <ər.>

1. Qəti olaraq təyin edilmiş, müəyyənləşdirilmiş. Müəyyən saatda görüşmək. Müəyyən adam. // Müvafiq, lazımi. Firidun müəyyən yerlərə zəng etdi. M. C.. Yarım saatdan sonra təzədən milis şöbəsindən gəlib müəyyən yoxlamalar aparmağa başladılar. H. Seyidbəyli. Müəyyən etmək – bax müəyyənləşdirmək. Nərminə də ona görə susmuşdu ki, sözü haradan başlamağı müəyyən edə bilmirdi. B. Bayramov. Müəyyən olunmaq – qabaqcadan təyin olunmaq; müəyyənləşdirilmək. Xacə Mübarəkə əmr olundu ki, cümləsini haman saat Qəzvinin altıncı küçəsinin başında müəyyən olunan bir evə piyadə yetirsin. . . M. F. A..

2. Dürüst, aydın, dəqiq, qəti. Fikirsiz və müəyyən plansız bir halda küçə ilə getdim. Ç.. Rənada da Cahangir haqqında müəyyən bir nöqteyi-nəzər vardır. S. Rəh.. // Konkretləşdirilmiş, konkret. Hər kəsin vəzifəsi müəyyəndir.

3. Bir hissə, bir qədər. Kitabın müəyyən hissəsi.